çoğu zaman ıslığım
yalnızlığımdan gelir
geceleri şeytanlar doluşur ıslığıma
yalnızken sararlar dört bir yanımı
batıl ilimlerin habercisi şeytanlar

cebim delik zengin bir çocuğum ben
çoğu zaman şekerlemelerim sarkar
yırtık, yamalı elbiselerimden

gülüşüme oyun parkları eşlik eder
tahterevallide hep hafif kalırdı hayallerim
gerçekler karşısında
öyle öyle yitirdim çocuk hayallerimi

parklar da sıkıcı gelmeye başladı
malum yaşam kavgası vardı

dışarıda, içeride
hep soluduğum kirli nefeslerdi
büyüyordum zamanla nefesimi tutarak
ama ne fayda
sonunda boğulmaktan kaçarak
ciğerlerime kadar çekerdim
her birini

ıslığım dedim ya sizlere
kaldırımlara sorun isterseniz
trafik ışıklarına, elektirik direklerine
sorun onlara
Farjad’tan çaldığım Golha’yı
ya da yarım yamalak bestelerimi

ıslığım kayboluşlara çalındı bir akşam
şeytanlar kan kokusunu duymuşlardı
cellatları bu sefer sehpada ya da darağacında değildi
mermi savuşturuyorlardı

ya ben nasıl dur diyecektim onlara
ıslığım terk edilmiş oldu batıla

...ykp...