ya zaman çok kötüydü
aşka
ya da aşk kirlenmişti
o sonbaharda

... ikimizde yaralıydık
zamandan
ve damarlarımı kestiğimde
mazi akıyordu
kil rengi bir mazi

her şey öylesine yitirmişti ki sadeliğini
gözbebeklerimdeki çocuk yitirilmişti

ellerimle sana verdiğim gül
kuru bir daldan savrulan yapraklar misali
boy vermişti darağacında

ve aşk iki zindan arası
müebbetlik hasretimdi
ya idamlık olacaktım
ya da voltada ’adım’ sensiz

çok zaman geçti
ne ben seni unutabildim
ne de sen beni hatırlayabildin

öyle sıcaktı ki gülüşün
öyle mağrur bakışın
git diyemedim sana yıllar yılı
misafir ettim her anını

şimdi dışarıda sonbahar akıyor dallara
müebbetliğimin onuncu yılındayım
bu böyle gitmez biliyorum
bir yerde; voltada
belki de uyurken yatakta
pili bitecek saatimin
ya da kayışı kopacak kalbimin
ve dur diyecek bana zaman

yeni sevdalara, umutlara akacak yürekler
ama aşkı bulamayacak hiçbir düşünce
keşfedemeyecek hiçbir şiir
ya da yazamayacak hiçbir roman

ve zaman usulca terk edecek kendini bir diğer zamana...ykp