19
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1766
Okunma

Yorgun gecenin sürgüsünü çekip
Kaçak gülüşlerin üstüne
Kimliksiz bir coğrafyanın
Ezgilerini dillendirip
Umuda şarkılar söylerken
Varoşlarında
Ekmek, aş olmaktı
Memleketin
Olmadı
İllegaldi yaşamak
Şafağın rahmine düşmeden
Ölü doğardı düşlerim
Gecenin efsunlu sessizliğinde
Sesin sesime dokunurken
Mültecin olurdum
Yalnızlığımı öteleyip
Sonra
Bir tutam gülüş de başlar esaret
Yoksulluğun kokusu siner üstüme
Yaftalanmış izler dizilir alnıma
Namlunun uçundayken beden
Ve
Asılırım gecenin karanlığına
Korkmam!
Sabaha güneş doğacak
Bilirim
Ezberini bozup karanlığın
Kucaklayıp umudu
Güneşin kızı olacağım
ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---
5.0
100% (18)