18
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1688
Okunma

Yalnızlık dolanırken ayaklarıma
Üşüyorum dışarıdaki çocuk kadar!
Ellerim kir, pas içinde
Gökyüzü yorganım olsa da
İliklerime kadar donuyorum,
Bir iyilik yap
Avuçlarından içir güneşi kana kana
Avuçlayıp ayı, yıldızı
Omuzluyorum geceyi
Öfkenin nefesi okşarken bedeni
Fırat, Dicle saflığında
Üryan arşınlarken
Hayat denen yolu
Kancıklar sarmış dört bir yanı
Gülüşlerim nazlıydı
Sabahsız geceleri tanımadan
Şimdi
Efkâr gölgeliyor sabahı
Kurulmayan düşler
Üşür
Keder tırmalarken yüreği
Aklım üşür
Zulamda sevda yüklü bulutlar
Kirpik uçuna asılı kalalı
İçirdim geceye gözyaşımı
Kar olup yağdı
Ayaza çevirdi
“BENİ”
ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---
5.0
100% (20)