Riyakârsa uğraşma, bakmaz ara hayâya
Hayali tarlalara yalan eker velhasıl
Cahili inandırır olmayacak rüyaya
Bülbül diye kargaya alkış döker velhasıl

Bir araya gelince, birbirini överler
Arkasını dönünce birbirine söverler
Onlar güneşi bile çamur ile döverler
En sağlamdır bildiğin bozuk çıkar velhasıl

Devam etsin diyerek hayali avurtları
Köylerinden kovarlar doğrucu Davutları
Çünkü yalan onların tapındığı putları
Damarında kan değil pislik akar velhasıl

Böbürlenip anlatır yaptığında gücünü
Fakat yapamıyorsa ele yükler suçunu
Menfaatsiz dikmeye tutmaz iğne ucunu
Dahası dikilmişi geri söker velhasıl

Yoksundur cesaretten, nicelik, nitelikten
Sorarsan inkâr eder bileğim der çelikten
Yüz bin kere yenilse vazgeçmez efelikten
Yüzüne tükürsen de şükür çeker velhasıl

Hele ki bazısının fikri günah evidir
Gözü, dili, yüreği, gıybete bedevidir
İnan, nankörlük bile, yaptığından nevidir
Nefesi fosseptikten beter kokar velhasıl

Eğer çıkarı yoksa el uzatmaz muhtaca
Kendisinin değilse çürümüş der ağaca
Girdiği her bahçeyi çevirir de kıraça
İblis bile korkudan boyun büker velhasıl

Vallahi iyi ki yok sonsuzluğun ilacı
İyi ki bu dünyada kim var ise kiracı
Azrail umursasa mevkii tahtı tacı
Riyakârlar dünyaya kazık çakar velhasıl


İHSAN TURHAN _ 15 ARALIK 2012