Gece kirli pasaklı
yükseklerden düşüyor yağmur taneleri
ölünesi günlerden en beteri
intihar kokan gözleriyle bakınıyor insanlar
her biri dert meyhanesi

pipisinden tutup da, hadi diyorum içimdeki çocuğa
büyü, kus bütün yalnızlığını
birkaç damla akan haricinde nemli külot
ağyar bir aşkın en dokunaklı kıssası

kim bilir sevilip de sevemediklerimin ahıdır bu karanlık
öyle ki gözlerim ölü bir ceylan susuşu
konuşmak en günah, gahı çile bu meyus ilinti

keşke diyemezsinde, dönmek namusuzların silahı
namlu fişeği tutan kahpe bir söz
ağzımda çevrilmemiş jiletler kadar aidsli
dokunan şüphe eder, ruhumdan bir tas içen günahkar

bari olabilseydim öyle adlı namlı şair
derdim bu hece, belki de ilham tribi
ah keşke daha on ikiden vurabilseydim de
tükenirdi yeniter ve merkezi mim katili

sonra kana kana içmişim insan meyinden çok mu?

nasılsa yalnızlık kurutup yelesini, olurken aslan parçası
kapatır büyüttüğü yardan izleri

.