-üşüşen saç, ıhlamur ağaçlarını ve gün âhını alır


inan Ç


her sana yaslandığımda rüyamda
bilir kimin korktuğunu yolun sonu
insana okunur
kaderin kırmızı şiiri


bana inancımı geri verecek ayaklara
ihtiyacım var
sessizliğin dil kesilmesi değil
belirliğin kesilmesi olduğunu anlatın
kimse tanımasın artık
kimsenin sevmediği yerde beklemekteyim


olur dediğin olmaz
hayatın göbek adıdır
herle şey, şerle her
şey.


belki de sadece tirenler uyuduğunda
sadece silâhlar uyuduğunda
Korungaç, silâh bul bana!
beni öptüğün yerde delirt
ne gitsin söylediklerim uzağa
ne kaçsın arkalara
yüzden gecesini soyarım
sahi nasılsın beklenti sokağı’nda
bütün delici alet ve yetleri yanıma alarak
şapkasız bir kadınla A
hepsi tamamdır yukarı baktığımda göğ altta


kibrini yak kibrit hazır
yastığın kokusu bir sabah lokumdur
yalnızlığa.

kim gelir
kim önceden gelmiştir bir insanın sonsuzluğuna


tanrı, babalar bütünü mü
annelerin ütüsüz günlüğü mü
söylemem, bilirim hayatın ve
her şeyin sırrını, serdedir
şerle bir olur gönlüm öğütlemem.


ayna Korungaç! anla
sâhipsizliğin nöbetleridir sıska karavana
mumyala
ağzımı ağzında söndür
çok önceden beri ölümümü öldüm
geliyorum yanına!


bir insan en uzak yolculuğunu bir insanda yapar-
Merhaba!




Payanda