Gece Kuklası: Payanda


yanlış yerden haber alarak uyanıyorum
aydığım şeylerden karışmışım dalgalara
bu siyah gölge beni içine çekecek
akşamları ellerimde akşamsefam yoksa.
kirlenebileceğini gördük buyruk çocukların
ve başlarında telaştan yuvarlanmış anne sözleri.
öpüşürken gözlerini kısan cennete arkadan girecektir
çünkü yeşilin arzuladığı bir siyah terdir
leh ile aleyh suçudur biraz da erkete.


hayatı buruşturdukça, bir kadın dökülüyordu avcuma.
sessiz sahneleri olur ya insanın, böyle
göz bile görmez, duyunca bir çiçeğin hıçkırığını
o zaman anlarsın işte, insanız.
ve sert silahlara ihtiyacımız var eşkıya olmak için
kaynatırken geceyi bir sevişme nöbetinde
artıklarından büyürken bir kuyu
içine düşen tek saç teli yalımlatır umru
kuşlar sancılanır en yakın hastane allah’ındır
her gökyüzü allah’ındır, her kuş gökyüzünün
her kadın yalnızca benim zindânımdır.


sana uzak bir türkünün yakın duygusunda oturup
kayalıklara çarpan sersem hasretlerin
buğulanmış dumanlarında tutuyorum sözlerimi.
annem elini cebinde unutunca
babamın tek elini ben aldım sana fırlattım
çünkü her şey karşıtlıklıdır sevdâ denen kavgada.
her sabah iki hüzün kırıp
sonsuzluktan söz eden annemin çarçafındadır
hayatın kırıntıları. ve bu yüzden tadı güzel
yaşıyor olmanın...


Payanda