SENİ DÜŞÜNÜRKEN…

Seni düşünürken gölgen düşer düşüme
Seni görünce gözlerin düşer gözlerime
Seni anınca adın düşer dillerime
Seni sevince sevdan düşer döşüme

Sen düşünüldükçe çoğalan
görünce ısıtan
anınca anılara dolan
sevildikçe devasalaşan
Sevgili…

Silinmez hatıralar sen olunca bende
umutlar kollarımda kelepçe
sevince zamanın önüne geçiyor yaşam
arta kalmaz kendime zaman
korkular uzaklaşır, korkularım sağır

Sayende…
kaybolmuş yıllarım
ellerimden kaymış ömür
yeniden hayat bulur baharım
ay yeniden çalınır mehtaba
güneş yeniden salınır tanyerine
yeniden şaha kalkar küheylan
unutmuşken dilimdeki şarkılar aşkı
notalar yeniden cıvıldaşır
yüreğim yağmurlarda ıslanır
tomurcuklanır sevda ateşi
her mezar uyuturken kendini bir fatihada
şarabi kokuların söker bir kez daha benden beni

Başladığı yere dönerken vuslat yeniden
özlemler yüklenir hasret kızıllaşır karanlığa
kalem kırılır ay’ın cisminde
güneş solar kâğıdın beyazlığında
üşür gözlerinin siyahı
ateşinde yanar dudak
dudağının gamzesinde demlenir
lale devrinden kalma kaldırım taşları
yüreğimin imbiğinden süzülürken sen
başıma taç olur baş ağrılarım
sözlerimin ilk ilmeğinde düğümlenir dilime
bir şarkının nakaratı adın
bir bahardır kokun, güneşi andırır bakışın
bir çocuğun annesini emmesi kadar masum sevgin
ben anneye âşık çocuğun susuzluğundaki mecnun

Sevgine aşığım senin ey aşk tanrıçası Afrodit
gözlerin ne kadar benziyor içimdeki Afrodit’e
bir mabet kadar huzur dolu kalsın yüreğim..

Dindir artık sensizliği
Sensizlik çaresizlik
Varlık içinde yokluk
Sensizlik çok zor…
Sensizlik çok yakıcı…

17.11.2012/00.01
Bülent ARI