SİLMEYİN…

Yol üstünde bir meyhane
bir selam vereyim dedim
içeri daldım sesizce
ellerime bakıyor herkes
anlayamadılar…
ben bir aşk işçisiyim
ellerim çatlak çatlak
güneşin ayazına değmiş
yüzümün damarları

dünden kalmayım
sana hasretten
sana özlemden
saatlerce başımı
duvarlarına vurarak
hesaplaşıyorum kendimle
yürek usumda parçalanıyor
pejmürde giyinmiş bedenim
olabildiğince hoyratça esen
düş fırtınalarından fırlıyorum
tek derdim kendimden uzaklaşmak

gözü kör olsun…
yine senin hasretin çöreklendi usuma
adımlarım beni götürüyor bilinmezlere..
zaman, rüyalarıma tüneyen ıslak bir duvar
piyanomun son sihirli tınısını dinlerken
aldırmıyorum artık dünyanın dönüşlerine
kısarak gözlerini aptalca gülüşlerine…

silmeyin
gecenin en siyahında
odamı karartan ışıkları
terimden mavi denizlere karışan
ten kokularını
kaldırımlarda bıraktığım ayak izlerimi
aldırmayın pervasızlığıma…

22.06.2014
Bülent ARI/SİVAS
n ]