Beni bana ver...

Kahır yüklenmiş zaman,
Üzerimden geçiyor ağır aksak,
İçimde sesin,
Beynimde sesin,
Elimde bir yürek,
Kendime bile uzak,
Hem yarayım hem bıçak...
İçimde bölünmüş ben,
Küfürler yağdırıyor sensizliğe,
Oysa birbirimizi büyüttük,
Aynı zamanda, ayrı yerlerde,
Beraber yüzdük,
Alev alev yanan hasret denizinde,
Denizimiz dalgalıydı,
Ama hep beyazdı,
Biz hep ıslak...
Hani her gece yıldızımızda buluşacaktık,
Hani her mevsim birbirimize akacaktık,
Hani birbirimize sarılıp,
Hep bahar kalacaktık...
Oysa sen çoktan yüklemişsin ayrılığı zamana,
Satmışsın beni kirli elli,
Kırkayaklı bir soysuza,
Yağmalatmışsın düşlerimi,
Ruhunu unutup teninde gezen gecelere,
Duymayacaksın haykırışlarımı,
Bilmeyeceksin adı yazıp yazıp öptüğümü,
Ve anılarımı birer birer ayazıma yaktığımı,
Ama belki bir solukluk uğrar da,
Verirsin beni bana...
Verirsin beni bana…