Meleklerin Kırık Kanatları
Gurbet yelinde unutlmuş bir çocuk var Lees /Ölümün ablukasında ette key cezir
Maruz yılların telaşında mayhoş umutlarım var ; Hayatımın masalları nerde ?
Onlarla uyurdu yüreğimdi her bir şey kaboluyor
Gölgemin çığlıklarında dönüp arkasına bakmadı sevdiğim yıllar
Çok sevsen de kayırır kendini he r şey umutvari zamanlara
H’siz kavalyelerim kaldı Atlantis’de yıllar zamandan geriye aakar
Bağrım kırmızı mazuratlar uydurur mutluluk için yine de mutluluk benim değildir
EkBERİN sesinde kaldı mutluluğum ona isyanım yok biizmle oynayan çocuğa
Saygı duyarım alınma çocuk görsen de gerçek bu
Her gün yeni bir oyun oynarız farklı oyunlar
Ben nerdeyim bu oyunun….? Karamaça köşelerde gizlensem bu yukarda çocuk buluyor beni
Pandora kutusu misali içine hapisim ve değerle riçin yaşıyorum
Bu düzen ne de muazzam yaratılmış

Kaçmak geliyor içimden her şeyden yokluk varken yokluğa gidilmeli
Bir gece bir gündüz doğuş ölüm yaşlılık
Tüm bu oyunlardan bıktım
Tanrı çocuk bırak da yokluğuma azad olayım
İnsanlık çirkefinden bıktım ; hepsi bir avuç saçmalık