Bir bilsen;
Bugünlerde
Senden gayrı
Yasakladığım düşlerimin zehirle bulandığını
Adını bile yasakladığım dilimin seni zikrettiğini
Göğsümde saplı duran yaşanmamışlıklarımın
Nasıl da burktuğunu içimi bir bilsen..

Bir bilsen;
Ayaz gecelerimin buz tutmuşluğu ile
Nasıl da sarıldığımı sen kokan yorganıma
Ve yokluğunda kanımın donup nasıl üşüdüğümü…
Sen;
Sonbahar mevsimin tek yeşeren tomurcuğu
Filizlenemeyen körpe sevdam
Nasıl da katlettik
Nasıl da darağacı kuruverdik ölümüne
Bir kürek kar serpiştiriverdik üzerine
Çocuk ruhlu bedenimize
Kaç cenin’in öldü içimizde
Bastık geçtik
Doğmamış güneşimize
Bir bilsen..

Bir bilsen;
Yeniden seninle sevmeye başladığım
Odamın duvarlarının üzerime nasıl da yıkıldığını
Sen kokusu sinmiş penceremi açmaya yeminliğimi
Ve ciğerlerime çektiğim nikotinimi sen diye çekişimi
Bir bilsen
Kaç cenin öldü içimizde…

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”