’her mısrası içimizden kopan bir sesti’


konuşmadan dökülen sözcükler,
sesimin yankısıdır.
dile gelmeyen düşlerim,
can çekişir,
dudaklar kıpırdamadan
yürekler konuşur...


tutulmaz,tutamazsın gücün yetmez
elden bir şey gelmez çırpınırsın,
sertleşir yumrukların,
dövünürsün sözcüklerle durmadan
yada vurursun nefsin ortasına
iblis bir ah çeker
bütün uzuvlarının içinde.
çünkü,
oyun oynar kahpece ve sinsice
teslim olmayı bekler senden
oysa,
yenilgiyi yumrukların içine saklarsın
herşeye rağmen.
sıkarsın kendini son bir nefesle,
işte o an rahmanın gücünü hissetmeye başlarsın..


yardım et ya Rab dersin bir iç sesle
diner gibi olursun
fakat sonra nedense yüzün buruşur,
dinamit olur herşey
yeniden başlar sözcükler konuşmaya
dudak kıpırdamadan..