0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
860
Okunma
Yataktan kalktığımda her sabah,
Bir yumruk yemiş gibi yere düşerim.
Gecemle gündüzüm yer değişti şu hale bak,
Neyim doğruysa yanlışmış buna şaşarım.
Herkesi birşey biliyor görünce ben de sustum.
Feryadım vardı, ağlıyordu içim, bense sustum.
Koşmak sağlam adımlaymış, titrek bacaklarımla koştum,
Kötüyü tam kalbinden vurmuştum, niye ben kan kustum?
İnsan acıkırsa yemeğini yer, tütün neyin nesi?
Yağmurdan su beklenir, bu duman neyin nesi?
Hıçkıran melekler var etrafımda, bu neyin yesi?
Son söz duyulsa ya, yeter artık bu keşmekeşin sesi.
Yağmur, ah yağmur...Biraz da benim gözlerime aksan ya,
Ben kaçamak gözle bakabiliyorum, sen doyasıya baksan ya,
Üşüdüm... Bir tutam kuru dal bulup yorgan bir ateş yaksan ya,
Gece oldu bana güneş, küstü...Şimdi sen elimden tutsan ya.
Chire
5.0
100% (1)
