11
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2260
Okunma

Sen … en keskin ,en suskun sancılarımın
Geceye ihbarcısı
Sen …en çok kendimi bulduğum kaybım
Sığmazken hiçbir coğrafyaya
Hiçbir yürek açmazken kapılarını
Sığındığımsın
Türküler mırıldanıyorum tenhalarında zamanın
Notaları hüzün
Adı hazan
Şiirler yazıyorum içinde sen olan.
Yaşamımda olmadığın kadar saklıyorum
Her bir harfinde seni
SEN…deyince
Dilime düşmeye kalmaz
Kendini bileyen keskin bıçağa döner her mısra
Ve bilenir kalp taşında yaşanmamış bir aşk
İhanetle çürümüş bir bedenden muhalif bir ruh düşer
Şehrin yağmalanmış (h)iç edilmiş sokaklarına
Tırmanır saçlarıma
Fısıldar: Aşk(ım)
Çıldırtan bir sağırlık çözülür birden
Devinir damarımda buz tutan kanım
Maviye tüllenir gri bir gece gizlice
Bilirsin
Hep kırgın bir bakışı vardır gözlerimin
Rutubetli çukurlar kazılmıştır yüzüme
Güneş doğacak bir kuytu bulurken mutlak kendine
Uğramaz hücrelerinde hapsettiğin bu bedene
Sen…
Beklenmediğin adreslere yol alırsın
Ben…
Sus(a)kalırım kimselerin bilmediği
Anlamadığı bir dilde
Bir arsız hüzün sökülür de yerinden
Taşar şehrin surlarından
Titrer diyâr-ı kalp
Gel…gör cennetin emzirdiği kadın
Tek bedende nasıl taşınır aşk
Nasıl taşlaşır ruhsuz bir tende
Bilmez misin
Ne Adem dedi ne de Havva
ADEM ile HAVVA dedi
Kesrette vahdet dedi
Kalbe indi…AŞK
5.0
100% (12)