Okuduğunuz
şiir
30.10.2012 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
NAR
sonu K ile biten bir isim bulalım demiştim sana şimdi neresinden gireyim ruhunun da kafiye olsun ruhuma.Nar!
ne için Nar? ölüm gibi birleşmek için mi bir gün sen dağılınca
olmazki!
Nar! çok düşündüm, üzüldüm yordu adın,sığmadı hiçbir imgeye of,nar kıracağım oturup anneme senin çocukluk olduğunu ama şiirde hiç durmadığını anlatacağım anneme gençliğini hatırlatıp,ağlayacağım
Nar sonu K ile biten bir aptallık bulalım demiştim sana pis ne çoksun,kötüsün çürürsün sen görürsün
öyle olunca sen kötü olunca gerçeğin kibirle bir olup içine içine girince diriliğin yetmeyince acı kızılına inince ben kanayacağım tane- tane damla damla halılarına döküleceğim annemin annem bize çok kızar oturup gençliğine bir sürü süpürge atar
Nar sonu K ile biten bir isim bulalım demiştim sana olmadı,olmadın peki ama şimdi seni neresine koyayım da durabilesin yalnızlığımda
Nar annem halıya dağılan Nar’a benzetiyor hayatına yayılan mustsuzluğunu da
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
statik ve rotatif cümleler kalabalığıdır diyemem ama bence biraz aceleye gelmiş ki oldukça belli.
''Nar annem bir halıya dağılan bir Nar’a benzetiyor hayatına yayılan mustsuzluğunu da'' '' mustsuzluğunu da'' ?
burada anneye atıf var tekil şahsa yönelik o halde ''mutsuzluğunu'' olmuyor gibi yayılan mutsuzluğu olmalı . ayrıca da eki bir beklenti ikinci bir benzetmeye merdiven gibi dursa da öyle bir fiil yok.
yoksa kalem özgün mahir ki; alt anlam aktarmayı becerecek kadar hem de...
bu haliyle bile site üzeridir bana göre. tebrikler şiire-şaire
Okyanusların en derin noktaları amfobidler ile doludur. Bu canlılar öyle özel bir donanıma sahiptirler ki insan dahil pek çok canlıdan daha çok güzelleştirirler bulundukları ortamı. Lokman Kurucu gibi. Bugünün şiiri gibi... O bir amfobiddir. Ve soluğu suda erimiş oksijendir şiirleri. Kutlarım. Günaşk…
“ölüm gibi birleşmek için mi bir gün sen dağılınca”
ki; bu dizeler vuruyor önce. Hayatla kurulan ilişkisi açısından son derece etkileyici. Öyle ki sızılı bir ironi sanki.
Şiir; çoğulluğa meydan okurcasına aşkı bağrında tek bir ruha dönüştürmüş ve o gerçeklik artık “ tek ” olmuş. kendisinin yonttuğu, kendisinin kırdığı bir biçimsellikle…
Yaşamış, kendi boyasında elleri kanamış, belki hiçbir şeyin çürütemediği bir güzellikte söylediğinin aksine dipdiri ayakta duran bir ruh.
tüm içselliği ile için için dökülüş… dış dünyasıyla yerini var ederken anlamı kendi içinde barındıran otantik bir içsellik bu.
**
“ne çoksun,kötüsün çürürsün sen görürsün”
bu mısralarda karşımıza çıkan sesi tüm tonlamalarıyla işittirdi Şair. Sırf bu dizeler için bile takdire şayan bir şiir.
çocukken babamın oturma odasına yaydığı gazeteler üstünde ortadan ikiye kırdığı ve bize uzattığı narlar gelir aklıma hep bu ismi duyunca..burnumu sızlattı...
aslında ne çok hayat,bir dağılınca görüyorsun içindekileri mor çürük vişne renginde bazen sarı kırmızı bazen bazen siyah çürümeye yüz tutmuşsa bir renk bulamıyorsun nar tanelerine,bir isim gibi
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.