4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1242
Okunma
beni bir gece
kelebek mezarı yüzlü kadınlar doğurdu
gasp edilmiş harabelerde
sus içirtilerek
susayan mavi abalı o kadınlar
ceset kokulu sular çektiler kuyulardan
bana bir gece
kefenleri çalınmış yılanlar acıdı
gömerek dillerini karınlarına ve
korkarak tıslamaktan
sus tükürdüler
sesi bastırılmış zamana
bana bir gece
kurşunlanmış yıldızlar ağladı
bana her gece
bir daha
mevsim kış
iklim ateş
her kerpiçte beden arayan bir mermi
her sokak taşında kan
kana düşmüş beyaz bir yazma siverek
beni bir gece
o ölü yatağı harabelerde
bir cenin uyandırdı
yırtarak can çekişen annesinin karnını
’ölene dek
dil
ölene dek
dil!’
lokman kurucu
5.0
100% (9)
Cevap Yaz