ÇIRPINAN ÇARŞAFLAR.....




Kurşuni geceler sıkışır şehirlerin pürüzlü yüzeylerine
Yalnızlığın kalabalıklaşan adımlarındaki sesler duyulur
Yutkunur çıkışların dik kalan kısmındaki kaldırımlar
Parkesi sökülen mevsimler yağarken ayrılığındaki yollara


Yivli parlak bir yıldız sıkılır akşamın namlusundan
Eylem yürüyüşlü derin sevdalar köşe başlarında beklerken
Haykırışlı sevişmelerin eski izleri susturulur caddelerde
Molotof ateşleriyle düşerken hatıralar yüreklere


Parklarda boş banklar çoğalır iki kişilik oturmalara
Savrulur yaprak salıncağın konulduğu saatlerden yana
Serçeler kabartırken tüylerini yinede üşürler sallanan dallarda
Bir yaprak daha düşerdi toprağı sarıya boyama adına
Pusu kurmuş takvimlerin inadına geçmiş önünden geçer gizlice


Aşina kalınmış mektup satırları soğurken ılık meltemlerde
Bir yağmur sararır damlarındaki bulutların gölgesinin altına
Sığındığın kirpiklerin çelik sac kesilir kuru kalmaya
Gölge..suya ..su akıntıda dökülür..çağlayanda…dururken zaman
Akar hayat aşkın ortasında bölerken ekvator dünyayı ikiye…
Buz tutar kutup, yazken tüm sevişmelerin teri
Sarkıtlarıyla kalır tüm satırlar terli coğrafyalı beyaz çarşaflarda….