30
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
2542
Okunma

Gece emanetini almak üzere
Hüzün çalığı duygular sarmalarken yüreğimi,
bir gün daha düşüyor karanlığın koynuna
Adını sen koyduğum bir sitare
yıldızların en güzeli
eşlik ediyor geceme
Bulutlar geçiyor aramızdan
Birlikte ağlıyoruz
sen niyetine...
Gün sabaha açarken gözlerini
üryan düşlerimi örtüyorum
geceden kalan.
Payıma düşen şiirleri yazıyorum,
Aşk denilen heceden kalan.
ve sonra başlıyorum,
sensizliğimle konuşmaya...
Bilmiyorum;
Kaç tual tükettim,
gözlerimle çizerken hayalini
Her renkten sevdayı resmettim de
Bir tek vuslatı çizemedim yâr
Kelimeler ekledim susmalarıma,
Bir gülü kopardım senin için dalından
ve mutluluğumu hasretle boyadım
isyan eden parmaklarım inadına
Yine bu gece;
Bütün alfabeyi dolaştım
yeni kelimeler bulmak için
Emanet bir odada sabahladım
Dipsiz bir kuyunun karanlığında.
sebepsizce sevdim
sonsuzluğu anlatan tenini...
Perçemlerine gizlendim doludizgin
Sığınağım yaralarına
Bu sebepten;
talibim yüreğinin sırlarına
Acele et,
seninle dinsin hasretliğim
Ürkme sevdamın renginden
Çünkü daha sükût değil aşk...
Mehmet Nalbant
Çok değerli seçki kuruluna şiirimi ödüle layık gördükleri için şükranlarımı arzediyorum..
5.0
100% (40)