İhtiras ve umutsuzluk ikiz kardeştir.Önce bir şeyi arzu eder,ardında onu elde edemeyeceğinizi görünce umutsuzluğa düşersiniz.

Ülkemiz yarım yüzyıla yakın zamandan beri gittikçe yaşamsallaşan kaotik süreçten geçiyor.Tarihe tanıklık ederek yaşıyoruz ve yarınlara dönük ihtiraslarımız,umutsuzluklarımız çoğalıyor.Az konuşur umutsuzluk.Bu yüzden tehlikelidir.İhtirassa görünüşünü değiştirmeye gereksinmez. Çünkü istediği başka bir şey vardır!

Biz Kuruluş'u ve Kurtuluş'u kendi soycul gücünden aldığı dinamikle gerçekleştiren ve bu uğurda hiçbir ulusun gözden çıkaramayacağı kayıpları veren,büyük bedeller ödeyen bir yengiyle uygarlık yolculuğuna çıktık. Güzel yarınları kurmak için ,birlik/beraberlik ruhunu' yaşama geçirmeyi başat ödevimiz olarak gördük.Bunu yaparken hiçbir ayrımcılığa niyetlenmedik.Anadolu coğrafyasını yurt bilen ve burada üreten,bölüşen herkesi granit mozayiğin bir parçası olarak gördük.Toplumsallaşmada acılarımızı ve sevinçlerimizi birbirimizin saydık.Bu yurtta dili,dini,kökeni,yaşama biçimleri ayrı herkesi 'Önce İnsan' merkezi üzerinden değerlendirerek saygın saydık.

Ne ki,ihanetle kıstırmaya çalışanlar var bu yurtta.İhtirasın kaynağı orası.Bataklığa çevrilmek istenen bu topraklarda 'iç savaşı' gündemde tutmak isteyenler var ve eylemliler.
İşte bu şiirinde Şair,varoluş sıkıntılarıyla yüzleşerek ve dış tahriklerin dayatmasıyla 'kendilerine yeni yollar arayan ayrılıkçılardan rahatsızdır.Bu şiirin odağında duran temel yaklaşımın uçlandırılmasında böyle bir kaygının varlığı söz konusudur.

İçinde bulunduğumuz karmaşanın acılarını,şiddetin sınırlarına dayanan acılarını başka nasıl anlatabilirdi Şair?
Geçmişinin o görkemli birikimlerini geleceğe taşımaya yeminli bir ulusun bireyi olarak elbette ki Mehmet NALBANT ,bu sağlam 'yapı'nın adsızlaştırılması karşısında seyirci kalmayacaktı.

İşte bu noktada Mehmet Emin YURDAKUL'un 'Bırak beni haykırayım susarsam sen matem et...'' dediği gibi o gümrah sese yeni bir soluk olarak katışmak durumundaydı.

Evet,ülkemizde aşk/ayrılık; sevgi/vefasızlık;dayanılması güç bir ihanet/karşı koyuş;çöküş toerilerinin pratiği/umutsuzluk...hepsi bir arada!

Dibe vurdurulmak istenilen bu yaşamı yeniden 'fabrika ayarlarına döndürmek' için sevginin,birlik ve kardeşlik ruhunun ve diğer hasletlerimizin yüzeye çıkarmamız gerekir.
Şair'in asıl ereği de bu olsa gerek.Yüzümüze dizeler dolusu gerçekler çarparken,temel sorunlarımızın çıkış noktası olan her ayrıntıyı sosyal perspektifle destekleyen sesleyişlerde de bulunmak gerekti.
Şiirde mikro düzeyde bir iç içelikte oluşu bundandır. İnce ince işlenmiş duyguların dizelere yaslandırıldığını gördüm.Şiirin diliyle sevginin dilinin örtüştüğünü gördüm.Yer yer kontrollü öfkeler gördüm.Eleştirel bir duygusal bakışla yontulmuş umut arayışlar gördüm.
Şiirde,ele alınan konuların derin,itinalı ve detaylı işlendiğini,kötücül hiçbir niyete ödün verilmediğini elimizden alınmaya çalışılan o kadim'aşk'ın korunmasına dönük sıkı bir sahiplenildiğini söylemek olası.

Şimdi'yle hesaplaşarak geleceğe daha sağlam adımlarla nasıl yönelebileceğimizin hem ip uçlarını hem de bu korkunç özlemin yurtseverlik bileşkesindeki güzel vurgularını derledim şiirden.

Bir Şair'in öz saygısına bağlı kalışını ve kendini var eden değerlerini deklare edişi başka türlü olamazdı.
Şiirin ruhu ile bazı yönetimsel yeğleyişlerin ya da uygulamada olan bazı pratiklerin çok ayrık durumlar olduğunu söylemeliyim.

Değerli Dostum NALBANT'ı 'sorumluluk taşıyan,yön gösteren' bu dizelerinden dolayı tebrik ediyorum.
Okumak bir emektir.Ödüllendirmek de. Bu şiir hem okunmaya hem de GÜNÜN ŞİİRİ olarak ödüllendirilmeye değiyordu.

Erdemle.

Necdet ARSLAN tarafından 3/2/2016 11:43:05 AM zamanında düzenlenmiştir.

Günümüz ülkesinin iç ve dış sorunlarını çok güzel anlatan bu dizeleri ve sizi yürekten kutluyorum hocam.
Ulus olarak kardeşliği birliği barışı dirliği istiyoruz da, neden başaramıyoruz ona aklım ermiyor.
Haklısınız silkelenmemiz aklımızı başımıza almamız ve piyon olmamamız lazım ne yazık ki, tarihler boyunca maşa olarak kullanılanlar oluyor, yazık oluyor vatansever askerimiz polisimiz halkımız lanet olası teröre kurban veriliyor.
Çok üzüntülüyüz çokk..
Yüreğinize gönlünüze sağlık. Başarılarınızı ve seçici kurulu tebrik ediyorum.
Saygılarımla..

Siir herseyden önce çok güzel, içerik teknik kusursuz duruyor.
Bir iltifat bir de elestirim var.
Sair delalet ile dalalet arasindaki farki bilecek kadar Türkçeye hakim, ki dalalet yazmis, konusurken ve dahi yazarken hep unutup dalalet demek isterken, farkli manadaki delalet'i kullaniyorum ben, bu konuda övgü saire.

Elestirim ise,hepimiz kardesiz renk dil din farkeder mi diyen misraya içerik olarak katilmiyorum, ben degilim tek katilmayan, kanunlar da katilmiyor.
Dilimize iyi niyet sergilemek için pelesenk olmus bu sözler, kulaga hos geliyor, fakat sairin diger kitalarda sikayet ettigi seyin ta kendisi bu sözlerde gizli. Türkiye Cumhuriyeti Devletinde resmi dil Türkçedir, demekki renk ve din farketmese dahi "dil" farkediyormus, aksine dil farketmiyor demek, bu ülkeye yapilacak en büyük kötülük olur, bölünmenin altyapisi böyle olur, ki olmakta bugün...
Kanun önünde yani yargilanirken, insanlarin anadillerine dair bir ayrim yapilmaz, kanun önünde esittir, fakat bu durum sadece hukuken, yoksa Türkçe bilmeyen ya da Türkçeden farkli dili olanlarin bizimle esit oldugunu söylemek esyanin tabiatina aykiridir.

Güzel siiri tekrar tebrik ediyorum,

Saygilarimla,