Unutulmayı haketmedim,
Unutulacak kadar kötü bir sevgili olmadım ki ben,
Severken...

Hatırlanacak güzel anılarımız vardı oysa,
Yaşadıklarımız...
İlk "seni seviyorum" deyişimizin heyecanı mesela...
İlk günkü gibi;
Dilimin ucunda durur,
Dudaklarımdan çıkmayı bekler hâla...
Eğer istersen,
Şimdi de söyleyebilirim hatta,
Çünkü şimdi de seviyorum ben;
Önce de, sonra da...
Belli bir zaman dilimine ayrılmıyor sevmeler,
Miladı yok asla.
Söyle desem,
Sevdiğini söyle desem bana.
Ama sen...
Şimdi söylemeyi bırak,
Duymak bile istemiyorsun bu iki kelimeyi,
Önceden diyorum,
İsterdin...

Hayallerime ayrılık rüzgarları estirdin
Ve yıktın...
Yeniden inşa etmeye korkuyorum,
Yeniden başlanılan şeyler eskisi gibi olmuyor çünkü;
Biliyorum...
Ama unutamıyorum işte,
Ne yaparsam yapayım;
Hatırlamaya değiyorsun...
Gidişin gözümün önünde dururken,
"Hoşçakal" deyişinde bile şevkat buluyorum ben...

Canım yanıyor...
Ama canımı yaksa da ayrılığın yangını,
Hatırlamaya değiyor,
Hatırlamaya değiyorsun sen...

Ahmet Kastancı