Beni yok say deyip, silkelenen yar,
Yüreğinden beni atabildin mi?
Kelamı kem tutup, bilgelenen yar,
Bu aşkın sırrına erebildin mi?


Dedim sana dedim , çıkma karşıma
İlk bakışta gözlerin düştü içime,
Beni yok say dedin ya!
Kalbimin halkalarını birer birer kopardın
Sana benzeyen yüzlere su gibi aktım
Ben kendimi bulutlarla yarıştırdım
Ben sana ulaşmak için rüzgârlara tutundum
Ben sen de yağmur oldum damla damla
İçimdeki yangınları söndürdüm
Ben sen de yandıkça alevlerde çoğaldım
Ben sen de bile bile okyanuslara dönüştüm
Benden geriye Kalan girdaplara eyvallah dedim,
Dedim demesine, yutkundum kaldım.



Sende ki; aşkı yaşarken öğrendiğim
İhanetin bedelinin, ömre bedel olduğunu
İki gözüm, Ciğer parem sen saklı dur bu yürekte
Marazlı bir sevdanın hamalıyım ben
Bir gülüşün gamzesine saklıdır
Eksilmeyen umudum.
Geleceğim çoğu zaman sana uzak yollardan
Baharlar getireceğim doğduğum topraklardan
Esmer bir kadın doğacak
İklimi değişken sabahlardan.
Ne bir isyan çıkacak nede bir tufan kopacak
Gönlüme yağan alaycı gülüşünden.
Yoksa ben nasıl dayanırım bu küskün yaşama.
Nasıl dayanırım ki, bu tutuklu sevdaya
Al yüreğini götür kendin ile,,
Benim yaşadığım dünyama
Bak uzaklardan, bak uzaklardan…



Özlem ÇETİN