Belki bir gün o kapı aralanır sessizce,
Huzur dolar içeri, diner kalpteki sızı.
Umut en sadık dosttur el uzatır gizlice
Sevgi ülkesinde buluruz o eski yazı.


Ayrılsak, kırılsak da, bir dua kalır dilde,
Son nefese emanet, en içten bir yakarış.
Sessiz çığlıklar bile birikir o gönülde,
Ve bir gün elbet biter bu amansız kara kış.


O kış biter, baharın yeşili sarar ruhu,
Tomurcuklar patlarken unutulur her keder.
Sabrın o yorgun dalı verir tatlı meyveyi,
Ve her damla gözyaşı açar çiçeğe döner.


İşte o gün, o kapıdan girince el ele,
Ne geçmişin gölgesi, ne geleceğin sisi.
Sadece anın saf ışığı düşer gönüle,
Duyulur hayatın en tatlı, en berrak sesi.

İlahi zaman derim yıkma gönül bendini
Sırrım senin sırrındır sıkma canan kendini
Hakikat aleminde yakma ahiretini
Gönül kapısıdır bu eyvallahım ömrüme..

30.09.2025 MANİSA