gece boyunca radyoda hisli ve coşkulu müzikler çaldı
şimdiyse film müzikleri
konuşuyormuş gibi kendimle
kendimle mi gaipten gelen gir sesle mi
öyle ya konuşmak için ses yeterlidir
ses bile gerekmez bazen


sanki bir idealler karmaşasıydım
bu sese bu gözlere ve tene sahip çıkan
bir şarkıda, gözlerinde kendimi bulur gibi oluyordum
karmaşaydım başka karmaşalarda kendini arayan
bulabilen varmış gibi sanki


bütünlüğü arıyordum
mükemmelliği bilhassa
böylesi arayışta hayal kırıklıkları fırtınasına
yakalanmamak olmaz
küller yağar sonra
zamansız yakalandığımız sağanak
silip götürür tüm kazanım bildiklerimizi


bütün bu yanılsamalardan sıyrılacakmış gibi
her şey paramparçayken o bütünlüğü kuracak olan
ateşi arıyordum
hissediyordum varlığımı kimi zaman
bir seste, bir resimde, bilhassa gözlerinde


bir masal gibiyken her şey
kurguladıkça, yabancılaştıkça gerçeklik kazanan duyguların
başrol oynadığı
bir dramada varlık buluyordum


bakmasaydım yine var mıydı güzelliğin
şarkılar olmasa böylesine hislenir miydim
bedenim olmasa yine de yanabilir miydim
duymadan var olabilir miydik


bir ses de olması gerekmez düşünmek yeter
sessizce konuşabilir, için için yanabilirsin
böylesi arayışta hayal kırıklıkları fırtınasına
yakalanmamak olmaz


sisli bir sabahta bir hisler karmaşasıydım
düşünmesen olmaz
zamansız yakalandığımız sağanak
sürükler ruhlarımızı, söndürür ateşimizi
silip götürür anılarımızı


bulabilen varmış gibi arıyordum
gökyüzünün sessizliğinde kocaman bir soru işareti gibi kalıyordum
yaşadıklarımla kendimden taşıyordum
her şey paramparçayken o bütünlüğü kuracak olan
ateşi arıyordum.




Barba