frida

sen ki bazen yağmur, bazen kardın
mazide saklı kabına sığmayan akışların
sıcakların öfkesinde rastlamalı sana
çatlayan duygulara serinliksin frida

serçe kanadından düşerken çakıl
toprağın hamuruna takıldı akıl
sonsuz döngüden aldığım selama
kayıtsız değilim elbet, hayatsın frida

dalların fidanları süzüldü dağlardan
boynuz kulağı seyrediyor kayalardan
bir çocuktu arif, anıların tam ortasında
gül kokusunda senden bir iz var frida

çiçeklerin hasretini dinledim esen yelden
renkleri solmuş, hazanın gelişinden
sevgi niyetine içilensin çok uzaklarda
her yudumda bir ömre bedelsin frida

yabana gölgesi vurdu yine bulutların
hiç rüyası olur mu, uykusuz karıncaların
kanatsız uçan, pınarına konacak yakında
bir sebep ile bin coşku demeksin frida - 16.10.2012-Ahmet BOZTAŞ

Şiirinizdeki Frida kelimesine yıllardır aşinayım. Şiiriniz vesilesiyle kaleme aldığım duygularımı yorum sayfanıza armağan ediyorum. Bir resim vardı arşivimde, bulursam eğer kendi sayfamda da yayınlamak istiyorum…
Bakmak ve görmek ayrıntıların deryalarına dalmaktır. Kimi nağme nağme yazar algılarını, kimi fırçasıyla görselliğe yükler üç boyutun ahengini. Hayranlık uyandıranlara, bugünlerden yarınlara iz bırakanlara selam olsun…
Dosta vefanın eseri şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum…


yaban böceği tarafından 10/16/2012 10:40:53 PM zamanında düzenlenmiştir.