Ucuza peydahlanmış bir aşktı sanki
Değerinin üçtebiri etmeyen
Anlamını kirleten
Yalanca
Yılanca
Sevişlerle



Kırgınlığının kininde büyüyen lezyonları
Onu hayattan koparıyordu
Oysa gelmekte olan ölümden önce
İlk o öpmüştü



Tiyatrâl dudaklarının büyüsünde inanmış
Kanatlarını açmıştı masalına
Kanlar içinde
Kırmızı başlıklı sevgili olmuş
O, kurtça paranoyalarını gözlerinde bilemiş
Yalanlar süslemişti aşka



O gün bıraktı kırmızı(kan) kadın
Aynalara bakmayı
Onlarsa,
Utançlarından çatlak yaralar döktüler
Kırmızı(kan) kadının ayak uçlarına



Rimelinin bulaştığı acı
Hep kapkara kaldı
Hiçbir saflık temizleyemedi aşkı



Üstelik dilindeki şiddet
Ellerinden daha çok acıtıyor
İçinde kör kuyular açıyordu
Hayatı susturuyordu her tokat



Yusuf’un(Hz.)sesini duymasıda o gündü
’Kurtar kendini,
Boğulacaksın bu aşkın kusmuklarında’ diyordu



Bir kaç hıçkırık seli
Aldı götürdü kan izlerini
Sağa sola bedeninden sıçramış
Günahsız yıldızlar gibiydiler
Zeminde kayıyor
Delilleri silmeye çalışan ele tutunmaya çalışıyorlardı
Yazık..
Hepsi söndü


Kapı ardlarının karanlığında
Haksız oyunların kükremesinde
Bir beden daha
Düş’ünde sallanıyordu
Yemyeşil bir dal altında
Ayakları suya değen bir ölüm



Yozluğunda bir cinsin
Duygudan yoksun karakter
Dar kafalı kemirgen
Egolarının sarayında
İrinbâz düşüncelerine
Yeni avlar aramaktaydı
Yeni kurbanlar..


14.10.12

NÜRGÜL OCAK
KADIN TENİNDE, ŞİDDET YARALARI AÇAN ELLER KIRILSIN KÖKÜNDEN..