Geçip gitmiş
Çok uzaktan tanıdım
O giden, hiç gelmeyecek gençliğimmiş!

Sızım sızım sızlar içim
Umutlarımı astığım uçurtmaların iplerini kaçırdım mı elimden
Çareler ararım yaşamaya
Çareleri kaçırırım
Kaçırdığım çarelere yanar
Bahanesiz sızım sızım sızlanırım

Ağız dolusu küfürler ederim
Dolup taşan otobüslere
Otobüsler masumdur oysa
Oysa tekerlekler, mühendisler, teknikerler
Tüm erler masumdur
Figurandır
Piramit yapar masum olan eller
Bunu yapan eller de bilir, anlamaz çoğu eller

Aç susuz kalmadığım için
Şımarırım da arada sırada
İsyan edesim geldiği an dünyaya
Nisyanla yine de yaşıyor olduğumu
Bilmem ama hissedebilirim

Kimi zaman birkaç sayfa kitap da
Parmaklarımın kırarcasına sıktığı çay bardaklarında
Arkadaş sigarasında
Gurbet havasunda
Kimi zaman da hiç görülmemiş yüzümle
Farklı şehirlerde, insanlar arasında
Yaşamak bilirim hiç de kolay olmayan diğerleri gibi

Sızım sızım sızlar içim
Gözlerim altındaki morlukları yarından bilirim
Yarın hep uzaktır
Geçmiş iz
Şimdi pek yenidir
Aşksız emilen bir dudak gibi günü kurtarır zaman
Yarının geçmişi olan şimdi hep bizden eksilir

Yine de gerekliyse büyük söz etmek
En büyük bildiğim tek şeyin varlığına inanırcasına
Hâlâ yemesini çok sevdiğim, tırnaklarımla öpüşürüm