hadi sen ressam ol
acemi
ben senin gözlerinle bakarım
mevsimleri çizersin
sahne der gibi perde der gibi
umut bulutları
mutluluk muştular
dur yahut
baştan alalım sahneyi
ben toy bir figüran
arka taraflarda biryerde
öylesine duran

sen

ah sen

dilim varsa söylemeye
bir izin verse yönetmen
oyun değişecek
gökten birsürü elma düşecek
dedim ya
ben yorgun bir figüran
kızma hemen
istersen yazalım şu sahneyi baştan
adın gül olsun senin
öyle ya
bir adın olmalı
ben ikinci adam
durmadan aynı yere bakıp ağlayan
aldırılmayan
aslında kimse birşey bilmiyor
oyun yalan
adın bahar olsun senin iyisimi
gül deyince
nergis lale deyince
sana çıksın tüm yollar
hanımeli kokuları senden gelsin

olmadı yine biliyorum
ben burda bilmem kaçıncı sıradaki adam
silik kalan

hiç hicap duymayacağım sana yakın üçüncü sırda olmaktan
biliyorum
herkes biliyor
yönetmen izin verse
sana dans teklifi eden o şanslı züppeyi
tek seferde yere yıkabilirim
ah sen de biliyorsun
boşalsa sahne
en güzel doğaçlamaları ben sereceğim ayaklarına
şu keman sussun
vermli sancı gibi saplanıyor
her dönüşünde raksın
benden uzaklaşışın
hep böyle arkadanmı göreceğim seni

ah güzel bayan
adını bile söylemem yasak
nerden tanıyorlarsa seni
ne yalan isimler veriyorlar
adın süreyya olmalı senin
ışık ışık
adın bahar
çiçek çiçek
adın deniz olmalı senin
mavi mavi
nerden bulmuşlarsa bu suzan’ı
bak nüksediyor her değişinde saçlarının rüzgarı
bak eriyorum
bak işaret geldi
sahneden sürülüyorum
hadi bir dön
sırf beni görmek için bir dön

yoksa
sen de mi yalansın
uçuşan eteklerin
ve gülen yüzün
herşey mi yalan
yaralayan

....