Sen benim en güzel düşümdün
Uyanmak istemediğim
Uyanıkken bile gördüğüm
En güzel güneşi bu evrenin
Özlediğim en aydınlık sabahıydın

Sen benim sihirli değneğimdin
Dünyamı renklerle dolduran
Seninle gökyüzü pembeydi
Ağaçlar mavi
Denizler bembeyazdı köpük köpük
Gökkuşağı yedi renk değildi

Sen konuştuğun zaman
Bir hal olurdu sessizliğin çökmüş avurtlarına
Yeniden can bulurdu
Unutulmuş şarkılar

Bulutlardan sağanaklar değil
Mutluluklar yağardı
Rüzgar sıcacık eserdi
Beni sana savururken
Bir uçurtma kuyruğundaydı umutlarım
Dolaşırdı göklerde
Özgür ve mutlu

Hüzün nedir bilmezdi gözlerim
Hiç gitmezdi göçmen kuşlar
Her mevsim bahardı
Yapraklar dökülmez, çiçekler solmazdı
Sevgim ki baharı bekleyen tomurcuktu
Kafa tutardı seninle
Yağmura, rüzgara, borana

Seninle, bir denizin iki dalgasıydık
Durmadan büyüyen
Hep yan yana, hep birlikte
İki kar tanesiydik,
Bir çocuğun ellerinde
Durmadan büyüyen kartopuyduk
Karlı dağın doruğunda açan
Kardelendik, dağ lalesiydik

Kırdın sihirli değneğimi
Şiirlerim hüzünlere gebe artık
Mutlu sözler gelmiyor dudaklarımın uçlarına
Canımın derinliklerinde bir sızı
Gök ekini biçer gibi
Haykırırım, ses vermez
Bin bir gece masallarım
Yaşanmış coşkularımız anıların koynunda
Ağustosu kutlarken dudakların
Ben üşüyorum can ayazında

Duydun mu sustuklarımı
Duydun mu yüreğimde gizlediklerimi?

Gecenin karanlığı yüzüne düşüyor
Ve sen
Yeni türkülere karışıyorsun
Büyüyor dudaklarımda hasretin türküsü
Üşüyor sevginle dolu yüreğim
Sensizlik deltasında martı çığlıkları
Bülbül ağıtları, gül ağrıları
Hüzün bulutları,yoldaşım

Şimdi...
Sisli yalnızlıklarda ararım seni
Kuşların kanatlarında
Bir çığ gibi akarsın gözlerimden
Sararken ayrılığın hoyrat yorganı