Sen Sus Allah Duymasın


tarıyorum üç karış aklım ve saat kaç ayna buğu
yol yoğru, dil doğru, küs koynu
bir çekip alır gibi kılı böyle kolay olamadı duygum

sert kayalarda beklermiş allah
biri düşer diye
ve dua ettiğimizde sağ gözüyle alır
sol gözüyle tartar biçer
ağzıyla onaylarmış hüznü
ben bir orospunun çiğnediği sakız kokusuyum yalnızca
aşağılık yağmurlardan geliyorum senden kovulmak için

ey cennet’in çekilmez sabahları
bir gülümseme not aldığımdan mıdır bilemiyorum
geceler böyle devrik sanki üç ölü hep yaralı
korkma sakın
yalnızlığı anladım, sana da anlatırım

çekmecede döllü bir suç
bakışlarını kestirmiş keskin bir bıçak
yaralıyor ağzımı, susmaktayım hülyalardan beri
kendimi kendime anlatırken ocakta unuttum aklımı
kaynadı, yandı ve söndü tekrar küllerimi alkışladım
avuçladım yalnızlığı, sana da avuçlatırım
hatırlatırım rüzgâr esince bir şey mutlaka düşerdi
üşenirdi kıvrılıp yatmak için deniz
kaimdi sevişmeler
tansığını bulunca inanılası gelmeyen büyük yeminler
merhaba diyen çiçeği de dün dövdüler
çünkü selamun aleykum denmeliydi vazoya
hemen girer girmez
bu cenaze evi, bu hapshane
kandırırdı çocukluğunu unutan elleri
kafesinin gölgesinden korkan kuşum
salmayın beni bir içre bir diri

yıldızlara bakıp elini tutan bu tanrının
faldan anlamayan gözleriydi
dudaklarım!

Sana her şeyi bir gün baştan anlatırım.


Payanda