Mayıslandı sevdam kendine
Nice eylemler yitirdim
İşçi ocaklarında
yıldızsız bir gecede

Bahçelerde ırgatlık
Usturanın ağzında sakal
-beyaz düşürmemişiz daha-
ve
Kansız bir şiir düşledim
Suç oldu asıldı dizelerim


Küfesini doldurur çıplak bacaklı hanımağalar
kamburunda yılgınlık nakleden hamalın
-sıkı bel dar etek giyerler-
Poplin gömleklerinde dokumacı kızın kirpiği
Görmezler
Umut tehlikelidir
Umut yasaktır
Onlar büyük suarelerde nezaketlidir
Ama çıkarırlar irinlerini alınterine


Cesaret mahpus bir söylem
Kan içerler
Kirlenmez elleri
Onaltısında bir tazeye emanet ederler dümeni

Bal üretmezken arılar
Kovanlar dizerler kahve önlerine
İçlerinde güherçilenin altıkuşak evladı


Gri bir intihar dedikodusudur ölümlerim
Cellatın dokuz köyden yaydığı
Hüküm verirmiştir ta ezelden
ki.. verilirdi
Biz korkmazken böyle ecelden
Söyletirler miydi türkülerimizi


Anadolu’nun metanetsiz bir kentinde
Her temmuz yakarlar şiirlerimi
Vicdanlarını soğutmak için
Çünkü
ölümdür namazda altıncı vakitleri



Irmak - Mayıs / 2012