PAZAR GİTMELERİ



-rüya-
Ezgisindeydi güz rüzgarı
Yazılırken azgın yalnızlığın yazgısı rıhtıma
Açık sular kadar çalkalandı dağılan saçların
Yel eğilip değdiğinde, düştü perçemin gözlerime
Çekip giderken sen bu limandan
Martı yuva yapıyordu mavinin koynuna
Dalgalıydı işte hayallerimdeki deniz

-başlayan yeni gün-
Az pazardı az yazdı biraz da yalnızdım
Düşlerimi iliştirip kapı eşiğine
Çekip açtım ağ tutmuş sürgülü perdeleri
Yine erkenciydi fecrin bekçileri serçeler
Gülümsetmek için beni hem şakıdılar hem öpüştüler


Kahvaltısız içtim sigaramla kahvemi
Eski bir plaktan dinlerken eski aşk şarkılarını
Sana okur gibi okudum sana yazdığım mektupları
Son kez suladım saksıları


Terli bir ayrılığı terminalin belirsiz bir peronuna çakıp
Milyonca kez büyümüş özlemini sırtlayıp sırtıma
Bavulsuz atacağım kendimi soğuk bir otobüsün koynuna
Başımı yaslayıp bakışlarımı çakacağım camlara
İzleyeceğim sen kokan bir şehrin resmini


Belki yine yosun büyüteceğim kirpiklerimde
Verilen her molada uzaklaşırken senden
Kilometreler düğümlenip boğazımdan
Paslı prangalar takacak ayaklarıma
Okuduğum kitapların arasında saklarken göz yaşlarımı
Gri bir bulutun seyrine dalıp seni düşüneceğim


Yaşarken başka bir şehrin sürgününde
Dudaklarımı öpecek arada mırıldandığım adın
Nisan yağmurlarında yıkanacak tazelenirken vedalar
Cama vuran her damlada şiir olup dökülecek
Sana dair ama senin hiç bilmediğin dizeler çoğalırken
Kış bahçelerinde büyütecektim gölgeni




Az pazardı az yazdı biraz da yalnızdım
Elimde sonbahardan kalma sarı bir yaprak
Ve avuçlarımı yakan bir ayrılık
Gidiyordum yokluğunu başka bir kentte emzirmeye
Biraz pazardı solgun bir sabahtı ve ben gidiyordum işte…