…..kuzuyu güden kurdu görür.…


seni sevmenin pahasını
ödemekten acizsem
ve geceden hep yana yakıla
düşüyorsam gün ışığına
ellerine uzanıp her şeye rağmen
uçurumlarında kayıyorsam
çırpınıyorsam bir çocuk gibi
gözlerine yapışıp
bakışlarına kapanarak ağlıyorsam
kuzumsun
seni sevmeye doyamadığımdandır
annenin yavrusuna canını adaması kadar
…

işte tam da ondandır
can pahasına
kurtlarla dansım
ölümün üstüne yürümek kadar
…

parçalanmak değil mi ki
bu hayatta kalmak
kelebek ömrü kadar
…

ha sevgisiz kaldın
ha Mecnun’sun
ha Leyla’nın bakışına düşman
dağ deviren Ferhat kadar
…

Köroğlu olsan karşına gerilir
yine de er geç beylerden bir bey
yıkar namını şöhretini
belki de kendini yakar
ateşin düştüğü yere kadar
…

dağ olsan eteğinde azgın kurtlar
peşlerinde eli bağrında
bağrında saklı kuzusu ben
gözlerinden akan yaşlar kadar
…

hayat kuzuları korur mu ki
kem kalplerden
bilmiyorum
sanmıyorum
hiç anlayamadığım kadar
…

ama ağlıyorsam nedensiz
yüreğimde çakılıysa kurt dişleri
Mecnun gülüyorsa bana
Bolu beyine kafa tutuyorsam
körlüğüm kadar
…

bırakıyorsam her gece kapına aklımı
kurtlara direniyorsam
hayata direndiğim kadar
…

seni sevmemdendir kuzum
seni sevecek olmamdandır
ve kurtlarla dansım
var olduğun sürece
ritmini kalbimden alacaktır
ezeli yalnızlık kadar
…

dün yine kurdu gördüm
kurtları…
sürüydüler…
seni çok sevdiğimi bilmekteydiler
beni parçalayacakları kadar


…