tüm renkleri sahteleşecek gözlerinin
göklerdeki hissen azalacak muhakkak
ve en kötüsü ne dersen
sökülecek ister istemez
en çok sevilen kadın apoletin
ve artık istemsiz sayıklamalara
kızıl rüyaların falcılarına danışacaksın


kırmızı urbalı bebeklerin olmayacak artık
ciğerlerinde taze toprak kokusu
ister istemez alışacaksın!

..............................................................................................

ne kadar gereklidir şimdi
umursamaz bir hayata prenslik, muamma
içten içe farkındasız bir yenilgi aslında
aşk dilinde ayrılık deniyor
meyhane dilinde y a r ı m l ı k
büyük umutların bölünmesine
tek fark, biri elinde oluyor yine de!




alıştım biraz biraz
gerçekten biber gibiymiş hayat
yaşandıkça daha acılaşırmış
dibine yanaştıkça, yaşlandıkça
ve tüm getirecekleri önemsiz artık
biliyorum
sadece alkışlar olacak geride
yokluğuna ulufe dağıtırken
feriştah yorgunu payitaht
beden yorgun ruh aç
ve ’bir yaman çelişki’ dâimi ikamette olacak
ne fer kalmış ne iştah!


bir heder yongası gibi uzanmak var aslında
derbeder yorganlara boğdurup, satır aralarını
satırdan geçirip linç etmek ya da
zoraki itaat kurşunlarına omuz açmak
ellerinde tanıdık maskara alışkanlığı
demek bu desen giyinirmiş insan
yenilgi sularında yıkandığında yüzün
hayatın bir yanı böyleymiş maalesef
sahibi olduğun emaneti, bir başkasına zimmet
vazgeçemesen de hazmetmek!




çok nefesli bir hayat olmaz belki
dar kopçalar gibi kifayeti daralır
çok çok kelime anlamına döner sevmek!
şimdi ne desem boş
ne desem kendime kadın
her şeyin bir sonu vardır elbet
lâkin, seni sevmek için yaşamak gerek!..



...................................................................................

kırmızı urbalı bebeklerin olmayacak artık sevgili
ciğerlerinde taze toprak kokusu

rujun olmayacak artık dudaklarım
yanakların ellerimin kuzusu !..

....................................................................................





( naçiz dizelerime ses olan Olgun Onur Bey’e teşekkürlerimle)


ToprağınSesi