5
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1571
Okunma

Fırtına çıksın aramıza sığınsın
Deniz ıslatsın saçlarımızı
Kumsalımız taransın yalnızlığımızda
Çekilsin deniz, çekilsin yelken
Açılırken
Gül koksun yosun
Kayalara alışkındı dalgalara
Kayalarda dalgalarındaki tuzlara
Boğuldu sallanırken sandallar
Su gibi ıslaktı bulut
Yağdı çatılara birde şehirlere meteorlar…
Tarihler gömüldü kum saatli denizlere
Kara kadar uzaktı kavuşmak
Güneş kurutuyordu son IŞIKlarını
Batıyordu gölgeler ülkemize
Sonbahar öncüsü martı tüy döküyordu
Deniz kararırken gözlerimde
Floransalı bir ressam çiziyordu renkleri
Venedik su altında ayaklarımızda kalıyordu
Bir şapelin duvarında çarmıha gerilirken aşk
Renklerinde çivilendik boynu bükükçe
Boyaya anlam kıldık sen boyam ben resimken
Anlamsızlığın anlamını çizdik ağladığımız beyaz duvarlara
Ve her zaman masumduk aşkın tablosunda
Antik bir şehir ıslanırken ayaklarımızın altında
Biz ikimiz hep var olduk, bu antik şehrin ruhunda…
"Ressamların gözleri en güzel boyalarla boyuyordu bu şehirleri ama kimse bilmiyordu koyu maviyi....florensa batarken ayaklar altında su kanıyordu gizlice..."
5.0
100% (11)