ŞILGA

Hani bir deyim vardır çoğu insan da bilir
Dişi kuş yapar derler yaşanacak yuvayı
O kurulan yuvalar bazısına dar gelir
Bu sözü söyleyenler görmemişler Şılga’yı

Giyim kuşam limitsiz sanki bey paşa kızı
Süslenip püsleniyor çatlatıyor aynayı
Kanaatle bir türlü barışmadı yıldızı
Sanal âlem sultanı herkes tanır Şılga’yı

Rahatına pek düşkün yemek bulaşık bilmez
Komşuları götürür yavrusuna mamayı
Evinin pasağından sokağından geçilmez
Gezme tozma o biçim kıskanırlar Şıga’yı

Çağa ayak uydurup yaşantıyı abartmış
Adım atmaz katiyen az bulursa parayı
Bana yakışmaz diye türbanını çıkartmış
Gemi azıya almış kim durdurur Şılga’yı


Geçen gün küçük oğlu merdivenden düşünce
Çevredekiler koşup kurtarmışlar kıl payı
Çet halinde Leylada ne gezecek düşünce
Bilgisayar başından kim kaldırır Şılga’yı

Bitmeyince bir türlü şeytani istekleri
Teker teker almışlar icracılar sırayı
Kalmayınca etrafta acıyan destekleri
Evi barkı terk etmiş gören yoktur Şılga’yı

Tek suçlu o değil ki herkes biliyor bunu
Kendine adet etmiş sıkıyor palavrayı
Eşi zaten besbelli karamanın koyunu
Dilerim sürünürken görürüm ben Şılga’yı

Velâkin malum yuva çökmüş nihayetinde
Bizim asortik Leyla koparmış vaveylayı.
İki masum yavrucak Hakkın velayetinde
Hepsi icra yüzünden kim suçlasın Şılga’yı

Boyun devrilsin Leyla peki şimdi ne oldu?
Sonunda gördün işte hanya ile Konya’yı
En sonunda yuvanız baykuşa mekân oldu
Kimler anar bilinmez rahmet ile Şılga’yı