Sustun ya Srebrenitsa,
Anlatmak ağır geldi belli !
Sabahın kan rengi varmış,
Karanlığın mahçup örtüsünde.
Gece farkedilmeyen binlerce feryat,
İnsanmış !...

Sonbahar mı geçti buralardan ?
Hani yazdı, temmuzdu üstelik.
Tam şuramdan geliyor uğultu,
Şah damarıma kızdığım anlar gibi!
Solumu yara yara , düşüyor gözlerimden...


Ağlamak anlamak mıydı ?
On beş yıldır yanan nasılsa,
Öyleyim işte !


Sustun ya !
Konuşsan olur mu ki anlatabilir misin,
Dilindeki korku rengini ?
Düşüyor suskunluğundan,
Kelimesiz ifadeler.
Her bakışın tarihe yazılı ilmihal ...



Unutmak nedir Srebrenitsa!
Kaç binde bir diner bu ağrı ?
Ve sıkışır köşeye insanlık !
Utanır gören körler, sağırlar ar damarı çatlamamışlar!...


Sen sus Srebrenitsa !
Ben ben diye parmak kaldıran,
On binlerce mezar var!

.Mustafa Doğan ,13 Temmuz 2010 ,Mersin...