EL GİBİ

İlk defa delmedi hasret bağrımı
İçimde isyanı çağlatamadım
Sakladım sinemde yürek ağrımı
Ben sana yaramı dağlatamadım

Umuttan azade sanki muamma
Hayale serbesttin gerçeğe âmâ
Kuyuda kalmaya razıydım amma
Gönlünü gönlümde eğletemedim

Artık tamam deyip sustum kaç kere
Selamı sabahı kestim kaç kere
Acımı içime kustum kaç kere
Yolunu yoluma bağlatamadım

Bazen başucumda bazen el gibi
Bazen bir asırdın bazen yel gibi
Mızrapla inleyen garip tel gibi
O zalim kalbini sızlatamadım

Müebbet versen de hücre hapsime
Ağır gelmez yükü inan nefsime
Albümde sararmış eski resmine.
Öfkemi kusup da fırlatamadım

Başlamadan biti bu derin konu
Senin tabirinle yoktu ki sonu
Unuttum diyerek derin mevzunu
Mazi defterini kapatamadım

Ne yabancın oldum nede yabanda
Ne gayretin oldum nede çaban da
Bilirim yerim yok senin dünyanda
Ben bunu kendime anlatamadım…