Kalemin kılıç gibi kestiği,
Sensizliğin kanser gibi öldürdüğü bir andayım,
Tebessümün bahar,yenilginin zafer sayıldığı zamandayım.
Darmadağın değil şimdi efkarın tavanındayım,
Tabanda çiçek,tavanda yeni doğan ay kadar tazeyim.
Sensizliği inadına hayat saymaktayım…

Güneşi şimdi doğurdum gökyüzünde,
Yürürüm ateşinin serpintisinde.
Çocuklar koşacak bir gün,
Kekik kokan rüzgarların esintisinde,
Cinayetler olmayacak o gün bu evrenin ötesinde..

Şimdi sensizliği seyyah sayacağım,
Adını unuttum papatyalarda fal bakmayacağım,
Çayın deminden seni,gözyaşından nemi kapmayacağım,
Bir daha yeni caminin avlusunda yorgansız yatmayacağım..

Aşkı uzaktan kaptım,tan ağarırken gözlerine taptım,
Kekik kokan göğsünde ben uyurken ciğerimi yaktım,
Mavi denizler gibi endamına düşümde uzaktan baktım,
Sense şimdi bir seher yeli esintisinde,
Güneşten uzak gelincikler ülkesinde,
Şimdi bir rıhtımda sen,bozkırın orta yerinde ben…