14
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2045
Okunma

Özlem, gece olup saçlarından akardı
Bense pembe düşlere dalmak isterdim
Yatarken dizlerinde
Senli rüyalara kapardım gözlerimi
Yokluğun karabasan gibi çökse de üstüme
Özlemek güzel derdim
Özlemek güzel
Özlemleri zincir yaptım
Her gün bir halka ekleyerek
Menekşeler diktim elimin erdiği yerlere
Suladım gözyaşlarımla
Ne zincir çürüdü ıslanmaktan
Ne menekşelerim çiçek açtı
Özlemek
Dağların doruğundaki kar gibi
Eriyip damla damla
Deryalara karışmaktır
Sırtında onsuzluğun en acı giysisi
Dudaklarını titreten
Buruk bir sancıdır
Özlemek
Turna kanadında selam olup
Yare ulaşmak isterken, sonsuzluğa uçmaktır
Onun gözlerinden başka ışık bilmemektir
Söylenmemiş sözlerin
Yük olup, duvar olup
Ezmesidir insanı
Özlemek
Şehrin üzerine lapa lapa kar yağarken
Kırk derece ateşle yanmak
Lirik bir akşamın karanlığında kaybolmaktır
Yüzünde maskelerin en umarsızı
İçine akarken gözyaşların
Gülümsemek çiçeklere
Kokusunu duymaktır güllerde
Özlemek
Sebebini bilmediğin bir iç çekiş
İmgeler dolusu hayata serzeniştir
Kızaran ufuklarda gözlerini görmek
Umut etmektir sevmeyi – sevilmeyi
Özlemek
Kamarasında günlükler yüklü
Sevda bandıralı gemilerin
Uzak okyanuslara çıktığı seferlerden
Hüzünle dönmesidir
Güneşi ceplerimizde taşırken
Sevgilerin zindanında yaşamak
En acıklı sesinle
Bir bekleyiş türküsü söylemektir
Özlemek
Kahrettiğimiz bir yalnızlık
Seven yürekleri tarumar eden içli bir sızı
“Garip bir rüya
Yüreklerimizde bal arılarının
Eski hatalarımızdan bal yapmasıdır”
5.0
100% (12)