I

Sarısından sonbaharda sallanırdık dallarımızda
Güneş yakarken yapraklarımızı savrulurduk fırtınalarımızda
Kurutulmuş umutlarımız düşerdi avuçlarımıza
Mavi düş uçurtmaları takılırdı bir kemanın tellerine


II

Ayrılıklar kalırdı ayakuçlarımızdaki uçurumlarda
Yalnızlıklar kol kanat gererdi yüreklerimize
Söylenmemişlikler büyütülürdü boynu bükük
Takılırken dilimize akşamdan kalma şarkılar


III

Kundağa sarılırdı ruhlarımız beşiksiz sallanırdık
Yüzümüze çizerdik bebek gülüşlerini
Ağlamaklı uyanırdık derin uykularımızdan
Gözlerimiz dalarken yakalardık kelebeklerimizi

IV

Yaşanmışlıklar ilkbahar olurken sonrası hazan
Hüzün tünerdi göğsümüzün üzerinde
Parmak uçlarımıza konardı hayat
K/onardı kanayan yanlarımızdaki yalnızlığımıza
Ölüm serçeleri öperdi hep alnımızdan
Çizilirken toprağımıza çetrefilli resimler biz bakışırdık...

V

Bir sonun içinde içerken nefesimizi
Hayat okşardı ellerimizden
Tükenirdi mevsim tükenirdi zaman
Yanan takvimlerde yakılırdı ...ömür ve şehirler...