Ve sevdim...
Seni gizli özne seçtim bu güzel cümle için,
Böyle layık gördü kalbim, kalemim;
İtiraz etmedim...

Edemezdim de,
Beni sev diye bakarken gözlerin,
Mağrur bir bakış yudumlarken hele gözyaşlarıyla,
Muhtaç olduğunun farkında değildin;
Sevilmeye,
Sevmeye bile...

Saçların;
Sabahları parmaklarımla taranmalıydı,
Göğsüm;
Başını koyup dinlebileceğin en rahat yastık markasıydı.
Yüzüm;
Yüzüne ayna olmalıydı hiç kırılmayan,
Gülüşlerini olabildiğince yansıtmaya çalışan...
Ellerim;
Ellerinin arasındaki boşlukları doldurmalıydı,
Yirmi parmak biz ederdi üstelik bir araya gelince,
Onu marifetli,
O marifetli on parmakta sendeydi...
Sevmeliydim seni,
Kaçırmamalıydın bana sunulan bu eşsiz fırsatı,
Silmemeliydim alnıma yazılan adını...
Çünkü sen;
Hayallerimdeki o ulaşılmaz kadındın,
Çünkü sen;
Hayallerimden gerçeğe yansıyan o parlak ışıktın...

Hiç olmadığı kadar,
Yanında hiç olacak kadar,
Sevildin...
Sayende,
Kalbimin ne işe yaradığını öğrendim...
Ve sevdim...

Ahmet Kastancı