Onun gözlerinde kendini bulup
Kırbaç yemiş gibi kanar durursun
Yüzündeki çizgilerde seyre dalarsın
Saatler geçmesin, ömür tükenmesin istersin
Onun yoksul yüreğine tebessümler dökersin
Sevgi tohumları ekersin
Nafile,
Nafile emeğine
Toprağın çorak yanını görmezsin.



Ah kalbim ahhh!!
Onunla zehirledin kendini
Say ki, sana bir bulut olarak geldim
Mahrum etme beni yağmurlarından
Çağlayan sularında yıka,
Yıka sana özlem duyan yüreğimi
Çöz kekeme dilimi
Kes artık ayrılığın şah damarını
Benim yalnızlığım sensizliktendir
Benim tükenişim senin gidişlerindendir
Nicedir yaralı yüreğime ağuları yedirdim
Bu yüzden,
Bu yüzden pervazsız bir savaşın eşiğindeyim



Ah kalbim ahhh
Ne zaman, yeni bir sevdaya yeltensem
Yüzümdeki haykırışlar çoğalıyor
Hala umudum küf tutmadı gözlerimde
Hala çekip gitmeyen çaresiz yüreğimde,
Sığıntıyım.
Ona kendimi adadıkça
Öcünü alıyor, canımdan can istiyor
Ah kalbim ahhh!!
Tükenen sabrımı daha ne kadar zorlayacaksın
Onu bende ölümsüz kılıyor, onu benden almıyorsun.
Unut onu kalbim, unut onu!
Acılarımın dinleneceği bir yer kalmadı yüreğimde
Buna inanmıyorsun, bana inanmıyorsun.




16.08.2010 saat 00.00


Özlem ÇETİN

NOT: Şiirime Ses olan, Yıldıray ÇOŞKUN bey’ e teşekkürler, selamlar.
Saygılarımla.