“Sende bir Leyla’sın
Gönül çırağı sönmüş,
Sende bir Leyla’sın
Yanağındaki kızıllık geceyi ikiye bölmüş ”


Bekleme beni, dön yüzünü uzaklara
Sayıklama adımı,
Ağıtlar yakma tarumar olmuş halime
Gözlerini gözlerime dikersen,
Barikatlar kurulur gidemem uzaklara
Tutma beni menzilim uzak
Aşk yolu öyle uzak öyle meşakkatli ki,
Sen bakarken uzaklara, ben orada bir simyacıyım
Sen bakarken gökyüzüne
Ben orda bir dilek yıldızıyım
Gezdiğim yerler, ulaşamadığım sen
Yaşamımda bir kavgasın
Ne yana gitsem yüreğim sana yanar
Ne yana gitsem yolum sana düşer.



Kırık kanadım sürüklenir, yaralı göğsümün peşinde
Seni bağladılar sol yanıma
Sen ki bana düşman, mecalim tükenmiş
Ağır yüküm kem aklım çıkmaz kör kuyulardan,
Tutunur hala ince bir sesin can havline
Sana göre yüzü lekeli anılardı, getirdiklerim
Bana göre bir mem u zin hikâyesiydi yaşanmışlığım.
Nefesim umarsız bir ayrılığın urganı gibi dolanır boynuma


Sözlerim rüzgârın savruntusunda tutulur
Bir çalı misali kanatırsın kalbimi
Ben ellerimi senin yoksul yüreğinde bıraktım
Dokunamadım başka yüreklerin gül bahçesine
Sen ki güneşimdim döndüm durdum efrafında

Sende bir Leyla’sın belikleri topuğuna dökülen
Sende bir Leyla’ sın Mecnun’un çöllerinde pelesenk olan.



16.06.2012



Özlem ÇETİN