Bitim Bitim Sağnak Durağı



nereden başlasam sesin kalıyor umudumda
nereden başkalaşsam ardına kadar vücudun ve gölgen
oysa toparlamalıyım bütün çiçekleri
ve dağınık duran bütün bulutları
yaşama çarpmış uysuz balıkların çırpınışlarını
karaya vurmalıyım bir gece
adım çıplağa çıkmalı ve ben fikrimle görmeliyim duvarları
ve örmeliyim ardına kadar ıslak dudakların şarkısını

yoksa beni yorduğundan değil kelebeğin aşı
ağrısını tattığımdandır hayatın mola verecek yanlarını arayışım
seslenişim 04:16’da uyumamış varlıklara
tirenlere, vapurlara, çamurlara, korkulara
ve yani insanlara,
tırnağının arasına gülücük koymuş
ve gölgesini yerlerde sürüklemiş onca yalvarmalara
burada aşk konuşulur
burada İstanbul’un ağzını yırtarlar
benim mahcup yerlerime dikmek için

karıştırdığım olur denizle köpüğü
ayaklarıma heyecan takar ben de dalarım yalnızlığa
aynalardaki sert kalabalığa tıkarım yangınlarımı
bir kibrit çalarak çocukluğumdan
öyle yakarım bu dünyayı

ve anasını da satarım orospu ruhların
vicdan etmeye kalktığı sancıları
şüphelerim artar
bir kediye keserim suları
bir duaya okuturum adımı
bir dosta sarkarım gece yarısı
beni ağlatmayın, ben kırlangıcım
bana dokunmayın baykuşum
kaknüsüm
sarpasaracağım
bir dilek tutarak kayacağım alnınızdan
kirli göğe tutunacağım


şimdi zarların kaç geldiğinin önemi yok
ve hayat bitti
bitmez dediğimiz o sonsuz uykuyla
hatırlatırım!



Payanda