DERSİMLİ

Kim bilir kaç sene oldu, memleketi sen görmedin
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun
Gölgen bile sensiz gezer, hiç ecdadını sormadın
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Sen ki o toprağını, nasıl koklayıp severdin
Munzur’u düzgün babayı, her şeyden kutsal bilirdin
Dilşat aşk ile gezip, soğuk suyundan içerdin
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Etrafı dağlar çevrili, sanki nurlanmış bir beden
Asla gelmeyi istemez, oraya bir kere giden
Gidip görmüyorsan eğer, yaratma boşuna neden
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Güzel dağlarında ışkın, birde sarımsak toplardın
Serin o harçik çayında, oltasız balık tutardın
Hep derya kuzularıyla, sofrada keyif çatardın
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun


Mazgirt ten kaleye kadar, nasıl tırmanır giderdin
Sazın sesini duyunca, dertli oturup dinlerdin
Yavan tulum peynirini, az mı sen orada yerdin
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Gökteydi gözlerin senin, topraklı damda yatarken
Güleç koşardın gölgeye, tepene güneş doğarken
Erdin sarı öküz ile sen tarlaları sürerken
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Damla damla suyu ile dönüyordu çift değirmen
Yaz aylarında çemberi, kış ise topaç çevirmen
Birde Mazgirt köprüsünde, palada hazır kavurman
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Mertlik vardı o zamanlar, baban yayardı davarı
Giyerdin yumurta topuk, üzerine de şalvarı
Yıkarsın sırtı verdiğin çamur sıvasız duvarı
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun

Geçmişini biraz olsun, şimdi hatırlattım sana
Özlemişsin isen eğer, hile yok dersimden yana
Kızıl kale der sahiptir, güzel toprağı bu cana
Unuttuysan şu dersimi, özüne yazıklar olsun


Yusuf korkmaz (kizilkale) 05.06.2012 Tekirdağ