Fırtınaların geçtiği yerlerde
Yine derin düşüncelere tutunmuştum
Beynimde boy veriyorum sızlayıp duran yaralarıma
Bir başınayım umut diye sakladığım gönül dağına
Sesim bana yüceyken
Beni de susturdun bak




Kayıp oldu çoktan geleceğim geçmişi habersiz sırtıma almışım
Yüküm ağır ağır ilerliyorum
Hangi tarafa dönsem kin ve nefret yaslanacak
Bir dağ sığınacak bir maviliklerime
Her çığlığım boğazımda düğümleniyor
Beni de susturdun bak


Divane dolaşır dururum kurumuş dere yataklarından
Avuçlarımda umut kırıkları gökyüzü toz sis içinde
Çıplak durur ateştir bedenim
Tenhalar mekânım yürüyorum uğruna kimsesizliğime
Cümle şiire unutkanım
Beni de susturdun bak




Baktığım suyun aynasındayım
Kırılıyorum hayalin kayıyor elimde avucumdan
Gideceğim yer benden habersiz baktığım
Yerde sureti mi arıyorum
Soğuk rüzgâr uğultusu sarıyor yine bedenimi
Çığlık hikâyelerimin kahramanı senken
Beni de susturdun bak



Değer kıymet nimet kum saatine benzere
Sanki misafir evrene
Sanki toprak zehre bulandı
Yine iki gözüm dudağımı çatlatan susuzluğum idin
Bir mecnun rüyası verip elime
Beni de susturdun bak
Sustum!
Sustum!
Sustum!...

Yusuf korkmaz 10.01 2021 Mersin Tarsus