Bu sevda yolunda her acıyı tattım
Yüreğim gamdan,kederden kurtulmak bilmedi,
Yüzüm solgun ,aklıma geliyor hep ıslatıyor gözlerimi,
Yanaklarımdan yaş süzülürlen yüreğim daha bir acıyor,
Her acı seni hatırlatıyor,her nefes sana alınıp veriliyor
Yokluğun sessizliğin girdabında boğsa da
Yalnızlık senden ya ,ayrı bir hoşluk veriyor
Özlüyorum içim sızlıyor, yüreğime hüzün çöküyor
Hüzünlenince sevdam gözlerimden akıyor
Anladım ki hüzün bendeki aşkı tazeliyor,
Öyleyse yaramdan da hoşum
Yaramı verenden de hoşnutum.
Ayyaş diyorlarmış mahalle eşrafı duydum da güldüm,
Bilemez ki elalem göz kime daldı da gönül yaralandı,
Senin aşkından sarhoşum,
Sevmediğimi söylemişsin,günahıma girmişsin
Yakınıp üstüne beddua da etmişsin.
Oysa ki ben giderken
Kendimi sende bırakmayı hesaplamıştım,
Baktım ki her şey benimle geliyor,
Demekki sana hiç gelmemişim.
Şimdi daha iyi anlıyorum aslında
İyi niyetlerle dolu temennilerimi
Yalanlarınla sıvadığın teşekküllerinde boğduğunu.
Uzanan eli göremeyecek kadar nankör olup
Merhabanın boynunu büktün ya,
Elveda deyişim elbette sana zulüm gelecektir.
Bir teline dünyaları yıkacağım zülfünden zûl aksa yere
Kanayan yaram kadar değer vermem,
Yâr dediğin neki gönle hoşnutluk versin,
Ben yaramla daha hoşum.

Mehmet Zafer