18
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
4264
Okunma

Gönül tezgâhında bir aşk dokudum
Ayaklar altında ezen ezene...
Arif meclisinde edep okudum
Ben boyun eğdikçe üzen üzene...
Sevda saldı beni hadsiz eleme
Arlandım, demedim ele âleme
Sırrımı söyledim bir tek kaleme
Anlatmış dostuna; yazan yazana...
Suskunsun dediler; dedim hayâdan
Bîzârsın dediler; dedim riyâdan
Bir murâd alayım dedim dünyadan
Hayaller kurmuştum; bozan bozana...
Nefsime yüklendim, nefsi payladım
Edebi ruhuma hayrân eyledim
Namerdin köyünde doğru söyledim
Sürüldüm Fizan’a; kızan kızana...
Küsülmüş Kitab’a kesilmiş şükür
Zenginler baştacı, ezilmiş fakir
Bir cümle içinde bin abes fikir
Cehalet güzergâh; gezen gezene...
Ne olmuş güllerle bezenmiş bağa?
Çırpındıkca battım kurulan ağa
Ya çağ bana uzak, ya da ben çağa
Benzemiyor artık düzen düzene...
Mecit Aktürk
Berlin 05.06.2012